Την Καθαρά Δευτέρα θέλησα να κάνω μια κάποια ψυχική κάθαρση επισκεπτόμενος το χωριό Πεύκο στα βουνά του Γράμμου, το χωριό που γεννήθηκα και πέρασα τα παιδικά μου χρόνια, θέλοντας επίσης να το τεκμηριώσω με εικόνα.
Το χωριό τώρα έχει ελάχιστους κατοίκους, όμως για κάποια χρόνια, περίπου από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1980, τους χειμερινούς μήνες δεν κατοικούνταν, μόνο τα τελευταία αρκετά χρόνια, ελάχιστοι επέστρεψαν και μένουν μόνιμα εκεί.
Όπως θα δείτε και στο βίντεο, έχουν γίνει εγκλήματα κατά της παραδοσιακής του εικόνας, πολύ τσιμεντοποίηση, σε τέτοιο βαθμό που οι κατασκευαστές δεν λογάριασαν ούτε καν το δικαίωμα εισόδου με αμάξι στα σπίτια των ιδιοκτητών αυτών των σπιτιών, ακόμα και στην περίπτωση που χρειαστεί, ό μη γένοιτο , πυροσβεστικό όχημα.
Εκτός από τις ασχήμιες που δημιούργησαν, απέκλεισαν και την άμυνα σε περίπτωση ανάγκης διάσωσης της περιουσίας τους.
Όλοι οι χωρικοί ήθελαν να γίνει η διάνοιξη και η διαπλάτυνση του δρόμου προς την Ήπειρο μέσα από το χωριό Πεύκο, δηλαδή να κάνουν το χωριό τόπο περάσματος οχημάτων για άλλα μέρη και όχι να κάνουν το χωριό τόπο προορισμού!
Δυστυχώς έχει χάσει την παλιά του και όμορφη εικόνα με τα πέτρινα και διώροφα σπίτια με τις σκεπές από πέτρινη πλάκα.
Σίγουρα θα μπορούσε να είναι ένας τόπος για την απόλυτη ξεκούραση και ηρεμία, αλλά...
0 Σχόλια